![[personal profile]](https://www.dreamwidth.org/img/silk/identity/user.png)
Педагагічная паэма.Opus #2.
Ноч напярэдадні дня ведаў. Ад раніцы паўсюль пабягуць што дурныя дзеці з кветкамі і здаровыя лбы з перагарным водарам папярэдніх праводзінаў лета ў чаканні замочвання пачатку навучальнага года.
Мне, на шчасце, даўно ўжо не сняцца жахі са сцэнамі іспытаў (як з боку вучнёўскага, так і з боку выкладчыцкага), дый ад апошніх прыгодаў у сферы адукацыі ўжо павыходзілі ўсе тэрміны крымінальнай даўніны, таму сёння я раблю свой сціплы ўнёсак у свята дня ведаў - выкладаю даўно анансаванае заканчэнне гісторыі маёй вандроўкі ў настаўніцтва.
P.S. Тэзісы ў свой час пісаліся "з аркуша" і расейскаю моваю. Падправіць сяк-так стылістыку я яшчэ здужыў (хоць можна было паляпшаць і паляпшаць), а аўтарызаваным перакладам займацца ўжо часу знайсці не планаваў, бо інакш усё гэта зацягнулася б яшчэ на бясконцасць. Хіба што вернуся да тэмы, калі ales_mazanik запрапануе мне надрукавацца асобным выданнем (і на гэты раз усё ж папярэдне спытае дазволу) :)
no subject
no subject
no subject
no subject
А что о самом рассказв -- ещё раз подтверждает метод о бессмысленности работы из-под палки.
Хотя ксерокопия ЧАСТЕЙ курсовой вместо хотя бы поиска в Интернете и последующей компиляции хоть с некоторой долей осознания -- жесть полная. лично я сделал вывод о том, что кое-что в образовании продвинулось вперёд. Или мне просто несказанно везло (и продолжает везти) с местами обучения.
no subject
писатель не дремлет; дремлют корректор и стилист.