Kong En Ge

У краіне, поўнай паўузброенымі фармаваннямі праваслаўна-казачай тэматыкі, дзе аўтазакі выязджаюць на аперацыі супраць нацыянальнага руху з рашкаванскім трыкалорам на лабавіку, раптам прынялі рашэнне разгарнуць кампанію супраць пісак-ворагаў народу.
І масоўка ўжо зладжана падпявае: "Бо паглядзіце, да чаго гэта прывяло ў суседзяў!"
Тое, што зараз на вачах адбываецца легітымізацыя жорсткага пераследу разам і за "чумадан-вакзал-расія" з анекдотамі пра абрама з сарай, нікога нібыта і не турбуе. Забыліся на тое, як драпежнік, аднойчы пачаставаўшыся чалавечынай, пасля ніколі ўжо не адмовіцца ад дэлікатэсу. Узгадаюць, праўда, калі адціскаць маёмасць з жыццём стануць за тое, што пад гімн БССР а шостай раніцы не ўскочыў навыцяжку.

Небуйная кантора функцыявала з 1992 па 2004 год (ліквідацыю скончылі 1 красавіка, калі што), а вось чарнавікоў з былых дакументаў і на сённяшні дзень яшчэ засталося дзве каробкі. Зараз карыстаюся падатковымі дэкларацыямі за 99 год.
І гэта пры тым, што нешта здавалася ў архіў (ну, там зусім фігня), а значная частка спалілася ў печцы на лецішчы амаль адразу, каб ніколі болей на не тыя вочы не патрапіць.

Прынцып абмежаванай адказнасці ў гаспадарчай дзейнасці скончыўся ў БССР вясною 1999-га з прыняццем фантастычнага ў сваёй адмарожанасці рэгламенту рэгістрацыі і ліквідацыі суб'ектаў гаспадарання з дурнаватымі адносна ўзроўню даходаў памерамі статутных фондаў і непрыкметнай заўвагай пра субсідыярную адказнасць заснавальнікаў і дырэктарата (апроч адкрытых акцыянерных таварыстваў).
Пачатковая ідэя забяспечання наяўнасці поўнага статутнага фонду ў штогадовым балансе была паспяхова сабатаваная эканамічна актыўным насельніцтвам: "апошнія тэрміны" перарэгістрацыі падаўжаліся ўсе наступныя два гады з адначасовым зніжэннем мінімальных памераў статутных фондаў, а мярзотныя прадпрымальнікі ўсё не ішлі ў натарыят і рэгістрацыйныя аддзелы райадміністрацый. Прымусова ж ліквідаваць 60-70% суб'ектаў гаспарадарання ў радзімкі б вельмі хутка развязаўся пупок.
У выніку статутныя фонды сталі факультатыўнымі, дый і ўся рэгістрацыя ўваходу ў бізнэс звялася да прастаноўкі крыжыка ў анкеце, каб хоць неяк заманіць мух у пастку. Бо радзімка сяк-так, але датумкала, што каб накладаць эканамічныя санкцыі, трэба ж мець таго, на каго іх накласці.
Дык я да чаго гэта ўсё: сёння так крычаць пра судовую практыку 100% прызначэння субсідыярнай адказнасці, нібыта апошнія тры пяцігодкі з гакам усё было прапісана ў законе неяк інакш. Не было магчымым абмежаваць стратнасць бізнэсу зверху -- нефіг і пачынаць пад чырвоным сцягам!

У Чарнаўцах вельмі канкурэнтная атмасфера на арэне цемрашальстваў: малы зайшоў у правасрамную царкву ў кепцы, дык адразу ж падляцеў мужык у сукенцы з гоманам: "шапку здымі, тут табе царква, а не сінагога".

airbnb -- гэта гастраном, у той час як booking -- супермаркет
гэта ўсё, што трэба ведаць у плане зручнасці для карыстальніка

Плынь бягучых падзей пакідае адчуванне дня адчыненых дзвярэй у вар'ятні:
-- пастаўскі ўпырхлік заўважае, што за 20 гадоў краіна стала толькі лепей і нават "адбудавалі Верхні горад" (пастаўскім, відаць, шмат не трэба, каб муляж за аднаўленне прыняць);
-- праграмісцішкі і набліжаныя гучна адзначаюць атрыманне медалю "10 год інавацый і вызвалення ад падаткаў";
-- у праносе перкуленым дагары рэстайленага сцягу БССР ганебным падаецца не нашэнне сцягу БССР, а тое, што яго перакулілі; і кантрапунктам так тэма, што з нацыянальным сцягам такое немагчыма -- ага, заход над дрыгвою -- гэта ж сцяг тых, хто мае розум і адсутнасць дэфектаў прасторавага мыслення.

У мяне на сёння ўсё.

Вясна гэтым годам прыйшла неўзабаве пасля новага году, і ў галаву палезлі розныя, скажам так, думкі перайсці да прабежак раніцамі вакол нашага тэхнічнага вадаёма...
Божачка, дзякуй за снег, што ад дурніцы ўратаваў!

Уважліва сачыце за зубамі: калі дзяржаўны рот пачынае раскрывацца абяцаннямі разумнага стаўлення да магчымага ўжывання дурнога закона, не забывайцеся, што наступнае, што гэта рот зробіць перад тым, як учапіцца ў ахвяру, гэта прамовіць dura lex sed lex.

Што бывае, калі класавы падыход у падборы складу мянтоўскіх фармаванняў пачынае формай дамінаваць над зместам, можна ўжывую назіраць зараз у паўднёвых суседзяў.

Аказалася, што мала аднаго толькі адмаўлення ад мінулых звычак і практык, трэба яшчэ і крыху пра прафесіяналізм дбаць. Бо колькі ж будзе так шчасціць, што самай складанай задачай патруля будзе перавесці старуху на другі бок вуліцы? З вялікім спазненнем, але жыццё ж такі паставіла пытанне на спалучэнні ўласнага самакaнтролю і навыкаў практычнага ўжывання зброі. Ну і ўсё, прыкаціліся хуценька да ненаўмыснага забойства сведкі здарэння, бо і нервы ні да чорту, і агнявая падрыхтоўка ў пераследзе не адпрацаваная.

І замест таго, каб зрабіць належны разбор палётаў ды адвесіць крыварукім мянтам прадугледжаных заканадаўствам люлей, крыклівая частка грамадства распачала кампанію "не дадзім крыўдзіць нашу новую паліцыю, яна ж з народам". Дык прыязджайце ў БССР, паглядзіце, як гэта выглядае ў маштабе краіны, калі менту трэба зусім ужо адмарозіцца ва ўчынку, каб панесці хоць якую адказнасць. А гатовых на спачуванні таксама хапае: адзін падчас пераследу з кіраваннем не зладзіў, упіліўся ў слуп -- дык адказнасць за крыварукасць таксама грамадскасць патрабавала павесіць на таго, за кім гналіся.

Тут можна яшчэ ўзгадаць, як адзін з "новых" мянтоў абураўся, што "год прайшоў, а нас усё не паважаюць". І не будуць, пакуль парушэнні будзеце выкрываць там дзе прасцей, а не там, дзе небяспечней.