Kong En Ge

Вільня -- гэта Мінск, які не спазнаў ласкі гаўляйтэра Махерова.
Так што ўжо лепей захоўваецца ў чужых руках, чым будзе знішчана сваімі.

Дзеля функцыявання таго, што прынята лічыць дзяржавай, патрабуецца не так шмат ключавых персон; таму набраць угодлівай мразі пад любы строй не так складана. Куды больш важнай для ўтрымання з'яўляецца колькасць звышмудрых ціхароў, гатовых, адкінуўшы грэблівасць, перадугадваць чаканні ўлады і гнутка ім следаваць, каб не было вайны чаго не выйшла.

Ад сёння з выбачэннямі і падзякамі:


Памятайце, дзеці, крывая вёрстка робіць цуды!

На постсаўковай прасторы ўжо паспяхова адпрацаваныя тэмы барацьбы з педафіламі і підарасамі , амаль падыходзіць да заканчэння тэма адстойвання права на цемрашальства духоўнасць (тут чамусці кантынгент запісных прыхільнікаў мала адрозніваўся ад папярэдняга выпадка). Гледзячы па знешнім прыкметам, на падыходзе пабоішча за спрадвечнае права лупцаваць дзяцей "каб людзьмі выраслі".

Аматары саўковага ладу жыцця (што адкрытыя, што латэнтныя) вельмі любяць спасылацца на аргумент, што са ўступленнем у Еўразвяз значная частка насельніцтва былых саўковых сатэлітаў з'ехала са краінаў на больш прывабныя хлябы, і гэта вельмі дрэнна, бо "гэта яны ўсе бягуць ад жабрацтва".

Вось толькі за саветамі ўцячы было ўвогуле немагчыма; дарагая краіна, дзе замест бедных не стала багатых.

Нядаўнія правілы гульні для звышмудрых пескароў-цехнароў.

Яшчэ адзін зразумеў, што ўсе яму вінныя за шчаслівае савецкае дзяцінства:

Когда говорят, что при проклятом совке ничего хорошего не было, мне приходит на ум одна метафора.

Вот есть у вас счет в банке, который открыли на ваше имя ваши родители, бабушки и дедушки. С этого счета вам регулярно капают проценты в виде бесплатного жилья, образования, медицины, трудоустройства и т.п., то есть вы спокойны за завтрашний день.
Потом вдруг проценты капать перестают.

Тое, што продкі набывалі акцыі таго хуткага банкрута, бо з большага выбару не было, традыцыйным для аматараў саўка чынам пакінута па-за мудрагелістым вывадам. Аднаму з пакаленняў не пашчасціла стаць апошнім у пірамідзе адкладаемага попыта, але ж якое геапалітчынае абурэнне, што менавіта там скончыліся нават не тавары, а ілюзія, што сумленная праца на банкрута можа прыносіць дывідэнды :)

Свята прыходзіць да нас, блеаць:

Случаи воинского хулиганства (дедовщины) встречались, но они были нетипичны и единичны, потому что в частях действующей армии любой так называемый «дед» попросту не смог бы выжить. В бою его бы убили первым, а с палубы его первым бы смыло в океан. Потому что в Советской Армии и на Флоте всё держалось на бескорыстном и беззаветном товариществе воинского братства. Нигде так сильно, как на военной службе, не воспитывалась дружба, коллективизм, готовность помочь товарищу, выручить его.
...
Военная служба требует напряжения физического и духовного строя личности, приучает переносить невзгоды и беды, преодолевать самого себя. Кому это в жизни бывало помехой?
...
Поэтому сегодня я поздравляю настоящих воинов с Днем Советской Армии...

Адметна, што доўгі той фап на саўковую армію з яе выхаваннем калектывізма праз "вінаваты адзін -- адказваюць усе" чамусці заканчваецца "нашай вялікай радзімай рашкай"; ужо фапалі б, дык паслядоўна, па самы саўковы саюз.

Лепей бы интерв'ю дала™, чым сакратарыць:

"Зазвычай прыніжаюць моладзь, якая не зьяўляецца сябрам БРСМ, а мяне звольнілі за тое, што я была сакратаркай БРСМ на факультэце", - зьдзіўляецца студэнтка апошняга курсу БДЭУ Даша Яцэвіч.

Ну, вось і поўнач, пра якую казала Фея Папялушцы: ўсё карэты, што не выехалі з шэнгенскага балу, абараціліся тыквамі.