Візавы таймшэр па-літоўску
Oct. 30th, 2009 01:10 am![[personal profile]](https://www.dreamwidth.org/img/silk/identity/user.png)
Бярэм з два-тры дзесятка асобаў, якія былі б не супраць тыдзень-другі адпачыць на балтыйскім узмор'і, а цягам астатняго году проста так пад настрой паваландацца па еўропах. Выбіраем вілу на першай-другой лініі за якія 50-60 тысячаў еўра і набываем яе на пэўную колькасць асобаў з нашага кааператыву. Пэўная колькасць вынікае з метражу жылой плошчы, дастатковага для атрымання шматразовай візы (г.зн 3-5 асобаў).
Пасля падпісання дамовы першыя пяць асобаў падаюцца на афармленне шангену, а наступныя пяць робяць аднакратныя візы і едуць перакупляць маёмаць у першых пяці. Далей працэс паўтараецца неабходную колькасць разоў да задавальнення ўсіх візавых запытаў.
Прадукцыйнасць схемы (з улікам часу на пераафармленне і атрыманне візы) каля трох групаў за два месяцы. Кошт пераафармлення ў межах сотні еўра за ітэрацыю + 60 еўра за візу на год і яшчэ нешта на страхоўку.
Вынік праекту: 2000-3000 еўра ўкладзеныя кожным удзельнікам у рэальную маёмасць (а не ў тую, што звычайна набываюць пад вырашэнне візавых пытанняў) + выдаткі каля сотні еўра на год, а на выхадзе адчыненыя дзверы ў Еўропу і адпачынак на ўласнай віле.
Толькі б амбасада не пачала нервавацца, калі пад адзін аб'ект нерухомасці цягам паўгоду пададзецца цэльны кагал. Ну, і схема патрабуе пэўнага даверу паміж удзельнікамі, бо на кожным этапе дакументальнымі ўласнікамі ўсёй маёмасці будуь толькі некалькі чалавек, а астатнія будуць нярвова дрыгацца на кожны нечаканы крок саўласнікаў :)
P.S. А яшчэ за савецкім часам хадзіў анекдот пра кантрацэпцыю па-літўску: два гандоны і на ваўняную шкарпэтку :)
Пасля падпісання дамовы першыя пяць асобаў падаюцца на афармленне шангену, а наступныя пяць робяць аднакратныя візы і едуць перакупляць маёмаць у першых пяці. Далей працэс паўтараецца неабходную колькасць разоў да задавальнення ўсіх візавых запытаў.
Прадукцыйнасць схемы (з улікам часу на пераафармленне і атрыманне візы) каля трох групаў за два месяцы. Кошт пераафармлення ў межах сотні еўра за ітэрацыю + 60 еўра за візу на год і яшчэ нешта на страхоўку.
Вынік праекту: 2000-3000 еўра ўкладзеныя кожным удзельнікам у рэальную маёмасць (а не ў тую, што звычайна набываюць пад вырашэнне візавых пытанняў) + выдаткі каля сотні еўра на год, а на выхадзе адчыненыя дзверы ў Еўропу і адпачынак на ўласнай віле.
Толькі б амбасада не пачала нервавацца, калі пад адзін аб'ект нерухомасці цягам паўгоду пададзецца цэльны кагал. Ну, і схема патрабуе пэўнага даверу паміж удзельнікамі, бо на кожным этапе дакументальнымі ўласнікамі ўсёй маёмасці будуь толькі некалькі чалавек, а астатнія будуць нярвова дрыгацца на кожны нечаканы крок саўласнікаў :)
P.S. А яшчэ за савецкім часам хадзіў анекдот пра кантрацэпцыю па-літўску: два гандоны і на ваўняную шкарпэтку :)